اکثر جوجه تیغی‌هایی که به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شوند، ترکیبی از نژادهای مختلف هستند با این حال اصالت آنان به آفریقا باز می‌گردد. جوجه تیغی های آفریقایی رنگ‌های مختلف و متفاوتی دارند و نقطه مشترک همه آنان، پوششی از تیغ‌های کوتاه در پشت و خز نرمی است که شکم این حیوانات را پوشانده. هنگامی که خطری آنان را تهدید نمی‌کند و آرام هستند تیغ‌هایی که در پشت جوجه تیغی قرار دارند تقریبا خوابیده هستند. با این حال هنگام احساس خطر خود را گلوله کرده و تیغ‌های آنان به حالت ایستاده قرار می‌گیرند.
جوجه تیغی هزینه نگهداری زیادی به عنوان حیوان خانگی ندارد و اگرچه در صورتی که رابطه خوبی با شما داشته باشند مشکلی با در دست نگه داشته شدن ندارند، به نظر می‌رسد که این حیوانات اشتیاق چندانی برای تعامل با انسان‌ها ندارند. تمایل به نگهداری از جوجه تیغی به عنوان حیوان خانگی در سال‌های اخیر افزایش زیادی داشته است با این حال هنوز نگهداری از آنان به عنوان حیوان خانگی در برخی مناطق ممنوع است.
این موجودات به نسبت کوچک هستند و طول آنان به حدود 12-20 سانتیمتر خواهد رسید. طول عمر آنان بسیار متغیر و حدود 3 تا 8 می‌باشد و معمولا عمر 6 سال بیشتر از دیگر موارد مشاهده می‌شود. جوجه تیغی را معمولا حشره خوار می‌دانند چرا که بخش عمده رژیم غذایی طبیعی آنان را حشرات تشکیل می‌دهند.
انتخاب جوجه تیغی مناسب به عنوان حیوان خانگی
پرورش دهنده‌ای را شناسایی کنید که در این زمینه تجربه زیادی داشته و اطمینان یابید که جوجه تیغی‌ها هر روزه با انسان تعامل دارند. قبول سرپرستی جوجه تیغی در سن پایین (6 تا 8 هفته سن)، بهترین شیوه برای اطمینان از اهلی شدن مناسب حیوان است.
در صورت امکان جوجه تیغی را انتخاب کنید که به شما اجازه بلند کردن خود را داده و شاید حتی این امکان را بدهد که شکم خود را به طرف شما کرده بدون این که خود را گلوله کند. در جستجوی چشمان شفاف و روشن، سوراخ‌های بینی تمیز و پوست یکدست و سالم باشید. به نشانه‌هایی مانند پوست ورقه ورقه شده، ترشحات در اطراف چشم، بینی و علائم اسهال توجه داشته باشید.
همچنین اطمینان یابید که جوجه تیغی شرایط بدنی خوبی داشته و زیاد لاغر یا دارای اضافه وزن بیش از حد نباشد. پاهای آنان را چک کرده و به دنبال نشانه‌های چربی باشید چرا که اضافه وزن یکی از مشکلات رایج در میان جوجه تیغی‌های خانگی است.
جنسیت جوجه تیغی اهمیت زیادی ندارد و جنس ماده و نر، هر دو گزینه‌های مناسبی هستند. توجه داشته باشید که جوجه تیغی حیوانی است که تمایل به تنهایی و زندگی انفرادی دارد، بنابر این سعی کنید در قفس جوجه تیغی بیش از یکی از آنان را نگهداری نکنید. در اکثر اوقات آنان هنگام تنهایی خوشحال هستند و در صورتی که با دیگر جوجه تیغی‌ها نگهداری شوند، به احتمال زیاد با یکدیگر دعوا خواهند کرد.
محل نگهداری جوجه تیغی
حداقل 60 تا 90 سانتیمتر مربع از فضای کف را در اختیار جوجه تیغی خود قرار دهید. می‌توانید شکل‌های مختلفی از قفس را استفاده کنید. سعی کنید در کف قفس مورد استفاده سیمی قرار نداشته باشد و به فاصله میان سیم‌های اطراف قفس نیز توجه ویژه‌ای داشته باشید. تراریوم، قفس‌های آماده یا حتی قفسی که به وسیله جعبه و چوب، به دست خودتان ساخته شده باشد، همه گزینه‌های مناسبی برای نگهداری از این حیوان هستند.
برای محل خواب جوجه تیغی می‌توانید از تراشه‌های چوب (به صورت آماده در فروشگاه‌های حیوانات خانگی به فروش می‌رسند) یا دستمال کاغذی‌های بازیافتی مناسب استفاده کنید. توجه کنید که چوب سدر گزینه مناسبی نیست.
تراشه‌های کاج می‌تواند گزینه مناسبی باشد ولی جایگزین‌های بهتری نیز وجود دارند. بعضی افراد قسمت‌هایی از فرش یا موکت را در اختیار آنان قرار می‌دهند. با این حال در صورت استفاده از این گزینه‌ها توجه کنید که امکان گیر کردن جوجه تیغی در آنان وجود نداشته باشد.
فعالیت بندی جوجه تیغی
چرخی که جوجه تیغی بتواند روی آن بدود، یک ورزش بسیار مناسب برای حیوان است. چرخ باید سطح محکمی داشته، اطراف آن باز بوده و اندازه نسبتا بزرگی (بزرگتر از 25 سانتیمتر) داشته تا حیوان خانگی شما بتواند به راحتی در آن قرار بگیرد. در طبیعت جوجه تیغی ها هر روزه مسافت طولانی را طی می‌کنند بنابراین نیاز به فضای زیاد یا حداقل چرخی با کیفیت مناسب دارند.
تغذیه جوجه تیغی
استفاده از غذای گربه بدون حبوبات یا غذاهای تجاری که برای جوجه‌تیغی ها ساخته شده اند، بهترین نوع تغذیه برای این حیوان است.
جوجه تیغی‌ها عاشق کرم‌های خوراکی هستند و می‌توان هر از گاهی برای آنان این امکان را فراهم کرد. قبل از استفاده از کرم‌های خوراکی اطمینان یابید که آنان را با مواد غذایی مناسبی مانند میوه و سبزیجات تغذیه کرده‌اید. جیرجیرک‌ها نیز منبع غذایی مناسبی هستند و جوجه تیغی با شور و اشتیاق زیادی آنان را خواهد گرفت.
در دست گرفتن جوجه تیغی
اکثر جوجه تیغی ها تمایل ندارند که در بغل گرفته شوند با این حال در صورتی که با آنان رابطه خوبی برقرار شود امکان در دست گرفتنشان نیز وجود دارد و در مواردی حتی با خوشحالی نیز اجازه بلند کردن خود را خواهند داد. برای اهلی کردن جوجه تیغی، تعامل مکرر و توام با آرامش الزامی است. با این حال در صورتی که از پرورش دهنده مسئولیت پذیری حیوان را قبول کرده باشید این احتمال وجود دارد که جوجه تیغی از پیش نیز رابطه مناسبی با انسان‌ها داشته باشد.
در هر حال حتی اگر جوجه تیغی در دستان شما خود را گلوله کند پس از چند دقیقه خود را کمی باز خواهد کرد و در صورت متوجه شدن عدم وجود خطر، شروع به گشت و گذار خواهد کرد.
نکته مهم در هنگام گلوله شدن جوجه تیغی، عقب کشیدن انگشتان است چرا که ممکن است انگشتان شما در گلوله ایجاد شده گیر کند.
پس از آن که جوجه تیغی جدیدی را به سرپرستی قبول کردید، در دست گرفتن این حیوانات را هنگامی تمرین کنید که آنان بیدار هستند (برای مثال اوایل بعد از ظهر). چرا که جوجه تیغی خواب آلود کمی بدخلق است. سعی کنید با دست خود به به آن‌ها غذاهای مورد علاقه شان را داده تا بتوانید اعتماد حیوان را جلب کنید.
