معرفی نژادهای گربه: مین کون

نژاد مین کون به ” غول‌های مهربان ” معروف هستند و جثه بسیار بزرگی دارند. این گربه‌های خوش برخورد، رابطه‌ی خوبی با کودکان و سگ ها برقرار کرده و همچنین علاقه‌ی زیادی به صاحبان خود و خانواده‌ی آنان دارند. طول عمر مینکون بین 9 تا 15 سال می‌باشد.

خلاصه ای از خصوصیات مین کون

اندازه: مین کون جثه‌ی بزرگی دارد. وزن مین کون نر حدود 6 تا 8 کیلوگرم و ماده بین 5 تا 7 کیلوگرم است.

پوشش: آنان دارای موهای بلند و زیبایی هستند.

رنگ: مین کون‌ها رنگ‌های متنوعی دارند از جمله: چند رنگی که شامل قرمز، مشکی یا سفید است، رنگ های موج دار و خطوط رنگی، خطوط دو رنگ که شامل رنگ کالیکو (ترکیبی از رنگ سفید با خطوط مشکی و نارنجی) یا تورتویس شل (ترکیبی از رنگ سفید زرد و مشکی) می‌باشد.

طول عمر: 9 تا 15 سال

بعضی از این گربه‌ها علاقه خاصی به آب دارند. علت این امر ممکن است به دلیل شیوه زندگی اجداد آن‌ها باشد که بیشتر عمر خود را در کشتی و روی آب سپری می‌کرده‌اند.

خصوصیات فیزیکی مین کون

این گربه‌ها با جثه بزرگ خود از بزرگترین گربه‌های خانگی در دنیا به شمار می‌روند و  شهرت نژاد مین کون نیز به دلیل اندازه بزرگ و همچنین اجتماعی بودن آنان است. مین کون‌ها در سن 3 تا 5 سالگی به حداکثر اندازه خود می‌رسند. از خصوصیات بارز آن‌ها داشتن بدنی عضلانی با استخوان بندی درشت است. وزن مینکون بالغ بین 4 تا 8 کیلوگرم می‌باشد و مینکون نر نسبت به ماده، جثه بزرگ‌تری دارد. توجه داشته باشید که وزن بعضی از آنان ممکن است به 10 کیلوگرم هم برسد.

این گربه بزرگ بدنی مثلثی شکل دارد و چشمان درشت، بادامی و زیبای او به طرف گوش های خزدارش متمایل شده است. گردن آنان بسیار کلفت و همان طور که گفته شد استخوان بندی درشتی دارند.

مین کون ظاهری تنومند و قوی دارد و پوشش بدن آن‌ها ناهموار، خزدار و همراه با موهای محافظتی بلند است. این گربه پوست زیرین ظریفی دارد که تعداد زیادی کرک و موی بلند آن را پوشانده است. زمانی که بچه گربه مین کون بالغ می‌شود، سومین لایه (که بیرونی و ضخیم می‌باشد) رشد می‌کند و موی محافظتی نامیده می‌شود.

پنجه های مین کون، بزرگ (بسیار بزرگ!) و خزدار هستند که این ویژگی آنان را در راه رفتن روی برف‌ها یاری می‌کند. یکی دیگر از خصوصیات بارز این گربه‌ها، دم بزرگ و پرپشت آن‌هاست، به طوری که بلندی آن به اندازه طول خود گربه است. این نژاد برای محفوظ نگه داشتن گرمای بدن به هنگام استراحت، دم عضلانی و خزدارشان را دور خود جمع می‌کنند.

برخی بر این باورند که این نژاد بیشتر شبیه یک دم می‌باشد که گربه‌ای به ان متصل شده است!

آنها با داشتن پنجه های گرد قادرند که بدون مشکل و مستقیم در برف راه بروند. این پنجه‌ها درست مانند کفش‌های مخصوص برف عمل می‌کنند. این گربه از تنوع رنگی بالایی برخوردار است و تقریبا با هر ترکیب رنگی یافت می‌شود، با این‌حال محبوب ترین رنگ در مین کون، قهوه‌ای موج دار کلاسیک می‌باشد.

شخصیت و خلق و خوی مینکون

علارغم جثه‌ی عظیم و مشخصه های ظاهری و فیزیکی خاص، این گربه‌ها بسیار مهربان هستند. از دیگر ویژگی‌های برجسته مینکون،  می‌توان به هوش بالا و طبع آرام آنان اشاره داشت. این گربه‌ها از همراهی با انسان‌ها لذت می‌برند و به خوبی می‌دانند چگونه آن‌ها را خوشحال و مجذوب خود کنند.

تنها به دلیل داشتن جثه بزرگ، نسبت به مینکون دچار سوء تفاهم نشوید، چرا که آنان خلق و خویی دوستانه و مهربان دارند. یکی از ویژگی‌های منحصر به فردی که آن‌ها را به حیوانات محبوبی برای خانواده‌ها مبدل کرده، رابطه ی بسیار خوب این نژاد با بچه‌ها و حیوانات است.

گربه مین کون، حیوانی باهوش و بازیگوش است که خصوصیاتی شبیه سگ دارد. این نژاد به دوستانه بودن، داشتن شخصیت برون گرا و خونسردی مشهور هستند. مینکون گربه‌ای وفادار به صاحب خود بوده و نسبت به وضعیت و حال صاحبش آگاه است. این گربه ی دوست داشتنی سلامت سرپرست خود را متوجه می‌شود و در صورتی که مشکلی را حس کند،صاحب خود را تنها نخواهد گذاشت.

جای تعجب نیست اگر مشاهده کنید که مین کون شما برای فهمیدن مساله‌ای در حال فکر کردن است.

آن‌ها در هر سنی بازیگوش هستند. البته در رفتار مین کون نر کمی سرسختی دیده می‌شود در حالی که مین کون ماده ملایم‌تر برخورد می‌کند. مهارت‌های ایجاد صدا در این گربه‌های مهربان نیز معروف است. بنابراین شنیدن صداهای مختلف از آنان امری طبیعی می‌باشد.

پوشش

طول پوشش مینکون در قسمت شکم بیشتر است و خزهای دور گردنش مانند شیر پرپشت است. ضخامت پوشش روی سر و شانه‌ها کمتر است. خزهای پوست این نژاد در زمستان ضخیم‌تر می‌شود و در تابستان برعکس است. رشد فصلی پوشش زیرین بیشتر در قسمت پایینی گردن و نواحی پایین‌تر از آن قابل مشاهده است. در این نواحی خزهای متراکم و مقاوم به آب برای محافظت بیشتر در برابر هوا، ضخیم‌تر و بیشتر هستند.

همچنین وجود موهای بلند بین انگشتان، موجب گرم نگه داشتن مین کون شده و توانایی بهتری به گربه برای راه رفتن در برف می‌دهد.

سلامت و نگهداری از مینکون

به طور کلی مین کون نژادی سالم است که با بیشتر شرایط اب و هوایی سازگار می‌باشد. با این وجود، مینکون نر به علت داشتن جثه‌ی بزرگ، مستعد ابتلا به بیماری دیسپلازی لگن (Hip dysplasia) است.

یکی دیگر از بیماری‌هایی که برخی از مینکون‌ها به آن مبتلا می‌شوند کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (Feline hypertrophic cardiomyopathy) است که اساسا قلب گربه های میانسال تا پیر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

از دیگر بیماری های مربوط به نژاد مین کون، تحلیل نخاعی-عضله‌ای می‌باشد. این بیماری، ژنتیکی و ارثی بوده که بر نورون‌های ستون فقرات اثر منفی دارد.

پوشش آن‌ها به تیمار کردن زیاد، احتیاجی ندارد. به منظور زدودن موهای مرده، دوبار در هفته موهای گربه را شانه کنید. با اینکه مین کون گربه‌ی صبوری است اما دوست ندارد موهایش هنگام شانه زدن کشیده شود. بنابراین موهای او را به خصوص در قسمت دم و شکم به آرامی شانه بزنید.

تاریخچه و پیشینه

مین کون‌ها نژادی طبیعی هستند، البته اطلاعات زیادی از تاریخچه‌ی آنان در دسترس نیست با این‌حال آنچه امروزه به عنوان نظریه‌ی کلی و قابل قبول درباره ی پیشینه و اصالت این گربه شناخته می‌شود این است که مینکون گربه‌ای دورگه و حاصل آمیزش گربه‌ی اهلی مو کوتاه و گربه ی خارجی مو بلندی است که تاجران انگلیسی یا اسکاندیناوی در قرن یازده آن‌ها را آورده‌اند.

در سال 1861 برای اولین بار در “کتاب گربه ها” نوشته ی فرانسیس سیمپسون از نژاد مین کون نام برده شد. به طوریکه یک فصل کامل به آن‌ها اختصاص داده شده است. سازمان CFA در سال 1975، به طور موقت نژاد مین کون را ثبت کرد. در سال بعد، این گربه‌ها رتبه‌ی اول را در میان سایر گربه‌ها کسب کردند. در سال 1985، نژاد مین کون، به عنوان گربه‌ی رسمی ایالت مین شناخته شد.