برای راحتی شما ما این پروسه را به دو قسمت تقسیم کردیم:
1. قبل از رسیدن سنگ های زنده به دست شما:
در اکثر اوقات شما به یک سیستم جدا و مستقل برای طی کردن این پروسه احتیاج دارید (منظور از سیستم جدا، جدا شده از تانک اصلی است). دمای این سیستم باید به خوبی تنظیم شده باشد، تصفیه خوبی داشته باشد و چرخه آب نیز در آن وجود داشته باشد (پمپ، سنگ هوا و …) ، همچنین شما به پروتئین اسکیمر هم نیاز پیدا می کنید. توجه داشته باشید که این فرآیند به نور زیادی احتیاج ندارد.
- مکانی که شما سنگ ها را در آن تصفیه می کنید می تواند یک تانک، ظرف های نگهدارنده و یا هر چیز دیگری باشد. مطمئن شوید که آن ها تحمل وزن سنگ هایی که در آن ها می ریزید را داشته باشند.
همچنین آن ها باید به اندازه کافی بزرگ باشند تا بتوانند سنگ ها، اب شور (باید به طور کامل روی سنگ ها را بپوشاند) و تجهیزات مورد استفاده را در بر گیرند. مزیت استفاده از مکان های بزرگتر این است که هرچه مقدار و حجم آب بیشتر شود کنترل روی آمونیاکی که توسط محصولات تولید می شود نیز بیشتر می شود. - آب مورد استفاده شما باید شوری بین 1.021 تا 1.025 داشته باشد و به طور کامل روی سنگ ها را بپوشاند و همچنین دما و سیستم تهویه مناسبی داشته باشد.
یکی از پیشنهاداتی که در این خصوص ارائه می شود این است که در ابتدا سنگ ها را در آبی که شوری بیشتری دارد (بین 1.035 تا 1.040) قرار دهید. زمان آن باید کوتاه و در حدود 1-2 دقیقه باشد. این کار باعث می شود که بی مهرگانی مثل میگو مانتیس، کرم های بریستل و خرچنگ ها از آن ها خارج شوند و هنگام قرار دادن سنگ ها در تانک اصلی برای دیگر ساکنان آکواریوم مزاحمتی ایجاد نکنند. - شما به وسیبه بخاری می توانید دمای آب را ثابت نگه دارید. دماهای مختلفی برای این کار پیشنهاد شده است، برخی 22 تا 25 درجه سانتیگراد را مناسب می دانند و اعقاد دارند این دما فرآیند تصفیه را سرعت می بخشد و برخی 26-28 را مناسب می دانند. هرچند بهترین دما از نظر ما همان دمایی است که آکواریوم اصلی شما دارد.
- جریان مناسب آب و وجود چرخه باعث می شود شما به سطح بالایی از باکتری های مفید تبدیل کننده نیتروژن برسید که وجود آن ها برای عملکرد سنگ های زنده به عنوان فیلتر های بیولوژیک ضروری است.
- پروتئین اسکیمر دستگاهی است که مواد و چربی های حل نشده که موجودات در حال مرگ ایجاد می کنند را جذب می کند.
2. هنگام رسیدن سنگ ها به دست شما :
هر قطعه را با دقت بررسی کنید و آن را بو کنید، هرچه بویی که حس می کنید متعفن تر باشد احتمال وجود ارگان های مرده یا در حال مرگ در سنگ بیشتر است.
ارگان هایی که سفید شده اند یا در حال سیاه شدن هستند را با دقت جدا کنید (این ارگان ها می توانند اسفنج، جلبک و … باشند). این قسمت ها را با دست (از دستکش محافظ استفاده نمایید) یا مسواک جدا نمایید. دیدن اسفنج ها و پیدا کردن آن ها می تواند خیلی مشکل باشد، اما فرآیندی ضروری است چرا که آن ها فرآیند تصفیه شدن را به شدت تحت تاثیر قرار می دهند. از انگشتان خود برای پیدا کردن نقاط نرم و جدا کردن آن ها استفاده نمایید. برای جدا کردن کرم های بریستل از انبر استفاده کنید. طی این فرآیند ممکن است به جبلک های نرم و شقایق ها برخورد کنید که می توانید آن ها را نگه دارید.
هنگامی که از پاک شدن سنگ اطمینان یافتید، آن را در یک تشت آب شور قرار دهید و آن را در آب بچرخانید تا به طور کامل تمیز شود. نیازی نیست که کل سنگ را بسابید چرا که این کار باعث می شود باکتری ها و ارگان های مفیدی که روی سنگ هستند نیز از بین بروند همچنین این احتمال وجود دارد که روی سنگ شما هاگ ها و دانه هایی وجود داشته باشد و ممکن است در آکواریوم شما رشد کنند و ساییدن سنگ آن ها را نیز از بین ببرد. اکنون می توانید سنگ ها را وارد فرآیند تصفیه کنید.
فرآیند تصفیه :
اکنون مهم ترین عواملی که باید به آن ها توجه کنید آمونیاک و چرخه آن است.
- مطمئن شوید که جریان آب خوبی اطراف سنگ ها برقرار است، همچنین باید به طور مداوم آب تصفیه شده به منبع اضافه کنید تا جایگزین آب تبخیر شده شود. آب را به طور منظم تست کنید تا اطمینان حاصل کنید شوری 1.025 است.
- تعویض آب از بالا رفتن بیش از حد آمونیاک جلوگیری می کند. بهترین حالت از نظر ما تعویض هفتگی 25 الی 50 درصد آب می باشد، در صورتی که از پروتئین اسکیمر استفاده نمی کنید باید مقدار بیشتری آب را تعویض نمایید.
- در روز های ابتدایی با دقت پروتئین اسکیمر خود را بررسی نمایید چرا که میزان مواد آلی که در آب وجود دارد در روزهای اول بیشتر است و دستگاه نیاز به تمیز شدن پیدا می کند. در 3-4 روز اول سیستم تصفیه بوی سنگینی دارد که باید به مرور کم شود. (در صورتی که پروتئین اسکیمر شما به خوبی کار کند و آب را به صورت مداوم تعویض نمایید).
- شما باید نور خود را به درستی مدیریت نمایید. در روز های اول نور بیش از حد باعث رشد سریع جلبک ها روی مناطق غنی سنگ ها می شود، همچنین نور بیش از حد باعث مرگ جبلک های قرمز می شود (این نوع جلبک شدیدا به نور زیاد حساس می باشند).
شما می توانید این پروسه را بدون نور طی کنید ولی اگر می خواهید که از نور استفاده کنید، با لامپ فلوئورسنت شروع کنید(بهترین حالت استفاده از نور اکتینیک آب ، 2-4 ساعت روزانه برای 2 هفته ابتدایی است). - پس از گذشت یک هفته می توانید شروع به تست آمونیاک کنید (از همان ابتدا می توانید این کار را انجام دهید ولی از آن جایی که وجود امونیاک در ابتدای پروسه امری قطعی است، این کار باعث هدر دادن منابع شما می شود). این کار را هر 2-3 روز انجام دهید، باید شاهد کاهش امونیاک و نیتریت به طور مداوم باشید. شما باید سنگ های خود را به طور مداوم برای وجود گونه های ناخواسته بررسی کنید چرا که هرچیزی ممکن است روی آن ها رشد کند.
پایان پروسه:
این فرآیند معمولا 2-4 هفته طول می کشد. هنگامی که سطح آمونیاک و نیتریت به 0 برسد کار شما به پایان رسیده است. توجه کنید که سنگی که به طور کامل تصفیه شده است بوی تمیز اقیانوس را میدهد. اگر سنگ هنوز بوی بدی می دهد نیاز به ادامه پروسه وجود دارد. اکنون می توانید سنگ ها را به آکواریوم اصلی خود منتقل کنید.
- اگر امکان صبر کردن بیشتر را دارید اجازه دهید سنگ ها برای چند هفته بیشتر در این محیط باشند. اکنون می توانید نور مناسبی برای سنگها فراهم کنید تا با نوری که برای ریف ها و دیگر ساکنین لازم است تطابق پیدا کنند. همان طور که اشاره کردیم با نور آبی برای چند ساعت آغاز و با چند ساعت نور سفید ادامه دهید. میزان نور سفید را کم کم به 4 ساعت افزایش دهید (بین نور آبی طلوع و غروب). سپس آن را به 8 ساعت برسانید. توجه کنید که شبیه سازی طلوع و غروب خورشید باید هدف نهایی شما باشد.
