- رتیل ها، اگر چه برای خیلی افراد از نظر ظاهری ترسناک هستند اما در واقعیت برای انسان ها بی خطر هستند و سم آن ها تنها قدرت اثرگذاری روی طعمه هایی را دارد که از نظر اندازه هم تراز خود رتیل یا کوچکتر باشند، تاکنون گزارشی مبنی بر مرگ در اثر نیش رتیل وجود نداشته است با این حال بعضی اشخاص به دلیل حساسیت داشتن، در صورت گاز گرفته شدن باید سریعا به پزشک مراجعه کنند.
- رتیل ها در صورتی که احساس خطر کنند پاهای جلویی خود را در هوا بلند کرده و در بعضی موارد نیش های خود را بازتر می کنند، در صورت ادامه پیدا کردن تهدید بعضی گونه های خاص صدای هیس مانند بلندی از خود ایجاد می کنند. اگر این عمل هم تاثیری نداشته باشد رتیل می چرخد و پشت خود را در مقابل عامل تهدید کننده آورده و از مکانیزم پرتاب موی خود استفاده می کند.
- مانند همه ی عنکبوت ها، رتیل ها نیز برای رشد پوست اندازی می کنند، این فرآیند در طول زندگی آن ها چندین بار اتفاق می افتد. در طی این روند رتیل دوره بسیار سخت و استرس زایی را پشت سر می گذراند و اگرچه این روند برای همه ی رتیل ها اتفاق نمی افتد، با این حال افرادی که از این موجود زیبا نگهداری می کنند باید آمادگی های لازم برای این اتفاق را داشته باشند.
- به صورت کلی، طول عمر رتیل ها متغیر و بین 3 تا 20 سال است. هرچند باید توجه داشت که ماده ها از نر ها عمر طولانی تری دارند.
- همیشه رتیل ها را جدا از یکدیگر نگهداری کنید در غیر این صورت ممکن است در نهایت تنها یک رتیل خیلی چاق (!!) یا چند رتیل زخمی و رو به مرگ داشته باشید. (تنها استثنای این قانون در جفت گیری است).
- رتیل ها قابلیت بهبود بالایی دارند. اگر رتیل شما یکی از پاهای خود را از دست بدهد طی فرآیند پوست اندازی دوباره آن را به دست خواهد آورد، هرچند پاهای جدید کوچکترند و مانند پاهای اصلی به صاحب خود خدمت نمی کنند.
- هنگامی که رتیل ها مرده باشند معمولا به طرف راست خود افتاده و پاهایشان زیر بدن جمع شده است (در پوست اندازی رتیل ها به پشت خود می افتند، سعی کنید رتیل زنده خود را که در حال پوست اندازی است با یک رتیل مرده اشتباه نگیرید!).
برای آشنایی بیشتر با رتیل ها و نحوه نگهداری آن ها پیشنهاد می کنیم مقاله رتیل ها به عنوان حیوانات خانگی را مطالعه نمایید.
1 نظر
در اصل صدای فیش میده نه هیس