سگ اشپیتز آلمانی یا ژرمن اشپیتز (German Spitz) نژادی پشمالو با اندازه کوچک تا متوسط است که خاستگاه آن به آلمان برمیگردد. نژادهای “اشپیتز” که گاهی نژادهای شمالی هم نامیده میشوند، نژادی از سگها هستند که معمولاً در آب و هوای سرد میتوان آنها را یافت. نژادهای اشپیتز، که اشپیتز آلمانی هم یکی از آنها است، پوشش دو لایه ضخیم (موهای لایه رویی آنها بلندتر و موهای لایه زیرین کوتاهتر و ضخیمتر است)، سر مثلثی شکل (V شکل)، گوشهای مثلثی ایستاده و دم بلندی دارند که به سمت بالا خم شده و روی پشت آنها قرار گرفته است.
اشپیتز آلمانی یک حیوان خانگی سرزنده و جذاب است. ژرمن اشپیتز در کنار افرادی که میشناسد خوشحال و اجتماعی است اما به صورت ذاتی نسبت به افراد غریبه مشکوک است و اگر کسی به خانه شما نزدیک شود، پارس میکند. سگهای اشپیتز آلمانی به شدت نسبت به صاحبان خود وفادار هستند. آنها سگهایی بازیگوش، دوست داشتنی و بامزه هستند. اندازه کوچک آنها و کم بودن نیازشان به فعالیت باعث شده که یکی از بهترین سگهای آپارتمانی شناخه شوند. سگههای ژرمن اشپیتز معمولاً با کودکان بالغی که یاد گرفتهاند با سگها به مهربانی و احترام رفتار کنند، رابطه خوبی دارند و با سایر حیوانات خانگی هم ارتباط دوستانه خوبی برقرار میکنند.
نگاهی به نژاد سگ اشپیتز آلمانی
گروه: غیر ورزشکار
وزن: وزن او بستگی به اندازه او دارد و حدود 11 تا 18 کیلوگرم وزن دارد.
قد: اشپیتز آلمانی کلین 23 تا 29 سانتی متر و اشپیتز آلمانی میتل 30 تا 38 سانتی متر.
پوشش: موهای رویی صاف و ضخیمی دارد و موهای زیرین آن کوتاه، نرم و پرپشت است.
رنگ موها: همه نوع رنگ با الگوهای گوناگون دارد.
طول عمر: 13 تا 15 سال
ویژگی های سگ اشپیتز آلمانی
میزان مهربانی ———- زیاد
میزان صمیمیت و دوستی ———- متوسط
میزان مهربانی با کودکان ———- زیاد
میزان مهربانی با حیوانات خانگی ———- زیاد
نیاز به فعالیت ———- متوسط
بازیگوشی ———- زیاد
میزان انرژی ———- زیاد
آموزشپذیری ———- زیاد
هوش و ذکاوت ———- زیاد
تمایل به پارس کردن ———- زیاد
میزان ریزش مو ———- کم
تاریخچه سگ ژرمن اشپیتز
اشپیتز آلمانی که در اصل سگ مزرعه، سگ نگهبان و سگ همراه بوده است، یکی از نزدیکترین نژادهای اشپیتزی است در میانه قرن 1400 میلادی در آلمان شناخته شده است. در کشور خاستگاه این سگ، یک نژاد سگ اشپیتز آلمانی با 5 نوع متفاوت شناخته شده است؛ اما در سایر کشورهای جهان هر کدام از این 5 نوع سگ، یک نژاد جداگانه در نظر گرفته می شوند. پنج نوع مختلف ژرمن اشپیتز عبارتند از جاینت اشپیتز (Giant Spitz)، ولف اشپیتز (Wolfsspitz) که در دیگر کشورها با نام کیشهاوند شناخته می شود، میتل اشپیتز (Mittel Spitz) با اندازه متوسط، کلین اشپیتز (Klein Spitz) مینیاتوری و زورگ اشپیتر (Zwergspitz) سگ عروسکی که در کشورهای دیگر به نام پامرانین شناخته میشود.
اگرچه تاریخچه نژاد اشپیتز آلمانی به صدها سال پیش برمیگردد و در آلمان نژادی مشهور است، اما در آمریکا سگ نسبتاً جدیدی محسوب میشود. این نژاد هنوز از سوی باشگاه سگهای آمریکایی (AKC) به رسمیت شناخته نشده است اما در فهرست ثبت ذخیره این باشگاه (AKC Foundation Stock Service) قرار دارد و این گامی مثبت در جهت به رسمیت شناختن آن در آینده نزدیک است. باشگاه سگهای انگلستان نژاد ژرمن اشپیتز را به طور کامل به رسمیت شناخته و در گروه نژادهای شمالی قرار داده است. این نژاد همچنین از سوی سازمان جهانی سگها (Fédération Cynologique International) به رسمیت شناخته شده است.
مراقبت از سگ اشپیتز آلمانی
برخلاف پرپشت بودن موهای ژرمن اشپیتز، نگهداری و مراقبت از موها آسانتر از آن چیزی است که فکرش را میکنید. موهای اشپیتز آلمانی را نباید کوتاه یا شیو کنید. پوشش او معمولاً تمیز به نظر میرسد زیرا موهایش به طور طبیعی کثیفی را دفع میکند. ژرمن اشپیتز به صورت فصلی دو بار در سال ریزش موی شدید را تجربه میکند و در عرض چند هفته مقدار زیادی از موهای لایه زیرین خود را از دست میدهد. در این مدت برس زدن موهای سگ را دو برابر کنید تا موهایی که ریخته است، برداشته شود. حمام بردن و سشوار کردن موهای سگ هم کمک میکند تا موهای مرده از روی پوست برداشته شوند. به غیر از این ریزشهای فصلی، موهای ژرمن اشپیتز خیلی کم میریزد و فقط یک بار در هفته نیاز به شانه زدن دارد. همچنین هر هفته ناخنهای سگ اشپیتز آلمانی را کوتاه کنید و داخل گوشهای آن را بررسی کنید (اگر گوشها کثیف بودند، آنها را با یک پاککننده مخصوص گوش حیوانات پاک کنید).
سگهای اشپیتز آلمانی پر انرژی و عاشق بازی هستند اما نیاز به فعالیت طولانی ندارند. عادت کنید که او را برای پیادهرویها روزانه در محله اطرلف ببرید. همچنین در حیاط محصور و ایمن با او بازی رفتن و آوردن وسایل را انجام دهید. اگر در یک آپارتمان کوچک زندگی میکنید، حتما باید او را برای تغییر ریتم زندگی به گردش بیرون از خانه ببرید.
سگهای ژرمن اشپیتز بسیار باهوش هستند و به راحتی آموزش میبینند. آنها واقعاً دوست دارند که مورد قبول شما قرار بگیرند و با روش تشویق مثبت مثل جایزه گرفتن خوراکی یا اسباب بازی، ترفندها و فرمانهای پایهای بسیاری را یاد میگیرند. اجتماعی کردن سگ اشپیتز آلمانی را از سنین کم شروع کنید و توله را در ارتباط با افراد، مکانها و چیزهای مختلف قرار دهید تا به پیشرفت اعتماد به نفس ذاتی او کمک شود. اگرچه اندازه بعضی از ژرمن اشپیتزها کوچک است اما عادت نکنید که سگ ژرمن اشپیتزتان را مانند یک بچه همه جا همراه خود حمل کنید. هر چه اشپیتز آلمانی شما روی چهار پای خود بیشتر راه برود، بهتر میتواند جهان خود را تجربه کند. بعضی از سگهای اشپیتز آلمانی میتوانند از نظر پارس کردن مشکلآفرین شوند؛ آموزشهای بیشتر (به خصوص آموزش فرمان “ساکت شو”) میتواند گرایش این سگ به پارس کردن را کاهش دهد.
بیماریهای رایج اشپیتز آلمانی
با وجود این که اشپیتز آلمانی نژادی بسیار سالم و سلامت است، بعضی از بیماریهای چشمی در این نژاد گزارش شده است، از جمله آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) و دیسپلازی شبکیه. بعضی از سگهای ژرمن اشپیتز هم ممکن است دچار در رفتگی کشکک زانو (luxating patellas) شوند. پرورشدهندههای سرشناس قبل از جفتگیری سگهای اشپیتز آلمانی بالغ، غربالگریهای خاصی بر روی چشم و زانوی آنها انجام میدهند تا چنین بیماریهایی به نسل بعدی سگها منتقل نشود.
رژیم غذایی و تغذیه ژرمن اشپیتز
به سگ ژرمن اشپیتزتان غذای باکیفیت مخصوص سگ بدهید (اگر نیاز به مشورت دارید، با پرورشدهنده سگ یا دامپزشکتان صحبت کنید). ژرمن اشپیتزهای کوچکتر باید از غذاهای مخصوص نژادهای کوچک استفاده کنند که به صورت پلتهایی کوچک برای دهانهای کوچک آنها طراحی شده است. همیشه وعدههای غذایی را طبق یک برنامه (دو بار در روز برای سگهای بالغ) به سگتان بدهید و از یک پیمانه معین استفاده کنید تا بیش از حد به سگ غذا ندهید. دسترسی داشتن به غذا در تمام روز، هر چند که غذایی مناسب هم باشد، میتواند باعث اضافه وزن سگ شود. سنگین شدن وزن سگ، فشار بیشتری را به مفاصل او وارد میکند و باعث بروز مشکلاتی دیگری از جمله دیابت هم میشود.
نقاط مثبت سگ اشپیتز آلمانی
- همراه وفادار خانواده
- موهای تمیز با نگهداری آسان
- سگ خوب برای نگهداری در آپارتمان
نقاط منفی سگ اشپیتز آلمانی
- بعضی از آنها زیاد پارس میکنند؛
- ممکن است نسبت به غریبهها محتاط باشند؛
- وقتی تنهایشان بگذارید، رفتار خوبی نخواهند داشت.
اشپیتز ژاپنی
تاریخچه اشپیتز ژاپنی
تصور میشود که اشپیتز ژاپنی در قرن نوزدهم میلادی از ژاپن برخاسته و هدف از به وجود آمدن آن سگی کوچکتر و اهلیتر از سگهای نوع ساموید بوده است. با ترکیب چند نژاد از سگها از جمله ساموید، ژرمن اشپیتز سفید و آمریکن اسکیمو، سگی مهربان، وفادار و بغلی به وجود آمد که در دهه 1950 میلادی در ژاپن محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرد. امروز این نژاد در آمریکا و اروپا محبوبیت دارد.
ویژگی های ظاهری اشپیتز ژاپنی
اشپیتز ژاپنی کمی شبیه به یک سگ ساموید کوچک است اما چهره خاص خود را دارد. بدن کوچک و جمعوجور او کاملاً با موهای ضخیم و سفید پوشانده شده است؛ موهایی که دور گردن او روییدهاند، یال تشکیل داده اند. فقط پاهای پشتی او موهای کوتاهی دارند. اشپیتز ژاپنی صورت مثلثی شکل با گوشهای تیز و بینی و لبهای تیره رنگ دارد. دم پشمالوی او معمولاً روی پشتش قرار میگیرد. چشمهای تیره رنگ او در همان نگاه اول مهربان، مغرور و تماشایی به نظر میرسد.
ویژگیهای اشپیتز ژاپنی
- شاد
- پرانرژی
- مطیع
- وفادار
- مغرور
- محافظت کننده
اشپیتز ژاپنی برای چه کسانی همراه ایدهآل است؟
- بازنشستهها
- افراد مجرد تنها
- شهرنشینان
- خانوادهها
زندگی با اشپیتز ژاپنی چگونه است؟
اشپیتز ژاپنی در خانه، سگی بازیگوش، پرانرژی و مهمتر از همه مهربان است. اشپیتز ژاپنی از آن دسته سگهایی نیست که روزها بیرون از خانه بخوابد یا به تنهایی بیرون خانه بگردد، او از ارتباط با انسان لذت میبرد. دوست دارد که در دورهمیهای خانوادگی و مراسم خاص مرکز توجه باشد. اگر مدت طولانی تنها گذاشته شود یا به او توجه نشود، ممکن است افسرده و بیحال شود.
اشپیتز ژاپنی بسیار باهوش است. مشتاق این است که دیگران را خوشحال کند و زود آموزش میبیند؛ فرمانهای جدید را زود یاد میگیرد و به راحتی دستورها را دنبال میکند. اشپیتز ژاپنی همچنین برای کودکان همبازی بسیار خوبی است، مهربان، دوستداشتنی و بامزه است.
این سگ شجاع، هوشیار و محافظتکننده، نسبت به افراد جدید میتواند مشکوک شود. اگر معرفی افراد جدید به درستی صورت گیرد، اشپیتز ژاپنی خیلی زود آرام میشود و شروع به دلربایی میکند. پارس کردنهای بلند و قوی این سگ از او سگ نگهبان بسیار مفیدی ساخته است – به خصوص برای شهرنشینها.
نکاتی در مورد اشپیتز ژاپنی که باید بدانید
- زندگی در آپارتمان برای اشپیتز ژاپنی بسیار راحت خواهد بود. اما این سگ نیاز به فعالیت زیادی در بیرون از خانه دارد و باید به طور منظم موقعیتهایی را برای او فراهم کنید که در محیطی ایمن بدون قلاده بدود.
- یک سگ اشپیتز که از نظر سلامتی در وضعیت مناسبی است، میتواند تا 12 سال هم عمر کند. با وجود این که نژاد نسبتاً سالم و سلامتی است، در بعضی از آنها در رفتگی زانو و مشکلات جزئی چشم مشاهده میشود. این سگ عاشق تمیز بودن است، در نتیجه هر روز موهای او را خوب شانه کنید – در فصلهایی که ریزش موی زیادی دارد ممکن است نیاز باشد که روزی دو بار موهای او را شانه کنید.
2 نظر
عالی بود مرسی بابت کمکتون