همه اسب‌ها به یک میزان پیر نمی‌شوند و این به مسائل ژنتیکی و نحوه مراقبت از آن‌ها در طول زندگی بستگی دارد. به طور کلی، اسب‌ها از سن 15 سالگی به بعد «سالخورده» در نظر گرفته می‌شوند، اما این یک دسته‌بندی کلی است؛ چون اسب‌های زیادی در 20 سالگی همچنان قدرت جوانی خود را دارند. حتی اگر اسب شما از نظر ظاهری مثل یک اسب سالمند به نظر نرسد، مسائلی در درون او اتفاق می‌افتند که قابل رؤیت نیستند اما جزئی از روند پیر شدن هستند.
ممکن است در باشگاه اسب راه بروید و کلی اسب ببینید.سالمند بودن اسب به معنای این نیست که حیوان را به مراتع سرسبز برگردانید تا دوران بازنشستگی خود را سپری کند. با مدیریت صحیح و در نظر گرفتن تغییراتی که اسب با آن مواجه هست، بسیاری از اسب‌های مسن همچنان قادر به رقابت در سطوح بالا هستند. برای اینکه یک اسب سالمند در نظر گرفته شود، سن تقویمی او باید 15 باشد، اما هر اسبی با اسب دیگر متفاوت است و روند پیر شدن نیز یکسان نیست. رژیم غذایی، فعالیت بدنی، ژنتیک، محیط و سایر عوامل بر روند پیری اسب اثر می‌گذارند.
نشانه‌های سالمندی اسب
اسب‌های سالمند بعضا چند موی خاکستری در اطراف چشم و پوزه خود دارند. این موها در اسب‌هایی که پوست تیره دارند، مشخص‌تر است. یک اسب خاکستری با افزایش سن سفید و خالدار می‌شود. معمولا وقتی اسب خاکستری به سن 15 سالگی یا بیشتر می‌رسد، رنگش کاملا سفید می‌شود.
بافت پوست یک اسب سالمند شل‌تر است و پوست/موی او زبرتر خواهد بود. همچنین، ممکن است پوست اسب ضخیم‌تر و خشک‌تر شده و دیگر درخشش گذشته را نداشته باشد.
طرز راه رفتن اسب سالمند ممکن است نامنظم شود، که بر اثر ضعف عضلات و آرتروز مفاصل ایجاد می‌شود. به همین دلیل، ورزش به همراه یک رژیم غذایی خوب، برخورداری از وزن مناسب و در صورت لزوم، فراهم کردن مکمل برای ترمیم بافت اهمیت دارد.
خراش‌های جزئی و بریدگی‌ها در سنین بالا دیرتر بهبود می‌یابند. این مسئله در دوران پیری حیوانات یک امر طبیعی است.
اشتهای اسب تغییر می‌کند. اسب شما ممکن است اولویت‌هایی برای وعده‌های غذایی و زمان غذا خوردن خود داشته باشد.
دندان‌های جلوییِ بلند و دندان‌های پشتی خراب و از دست رفته، از جمله نشانه‌های ظاهری یک اسب سالمند هستند. وقتی اسب به سن 15 سالگی می‌رسد، شیارهایی در قسمت بیرونی دندان‌هایش ایجاد می‌شود که ممکن است دندان‌هایش را زرد و لکه‌دار کنند. یک اسب سالمند ممکن است دندان‌هایش را از دست بدهد و شکاف‌های زیادی در دهانش داشته باشد.
پشت اسب ممکن است خمیده شود. این عارضه که به دلیل ضعف ماهیچه‌های کمر رخ می‌دهد، لوردوز یا کاوپُشتی نامیده می‌شود. بعضی از اسب‌ها در سنین پایین‌تر نیز از این عارضه رنج می‌برند.
در بسیاری از اسب‌های سالمند، فرورفتگی دور چشم‌ها ممکن است بیشتر شود. باز هم ضعف عضلانی عامل این وضعیت است که باعث می‌شود اسب غمگین به نظر برسد.
سطح انرژی اسب در سنین بالا کاهش می‌یابد. زمان گرم کردن باید بیشتر باشد، تمرینات سبک‌تر انجام شوند و در مراقبت‌های بعد از تمرین به مفاصل اسب رسیدگی شود. یک اسب سالمند برای دریافت انرژی باید غذای بیشتری بخورد، اما نه آنقدر که باعث چاقی او شود.
بنابراین، صرف اینکه اسب شما سالخورده به نظر نمی‌رسد، به این معنی نیست که تغییری در بدنش رخ نداده است، بلکه نشان می‌دهد علائم پیری قابل رؤیت نیستند. فشار کاری، رژیم غذایی و محیط زندگی اسب خود را تنظیم کنید تا در پیری مشکلات کمتری داشته باشد.
