اگر نسبت به یک پرنده خانگی سخن‌گو، کوچک و رنگارنگ شگفت‌زده شده‌اید، احتمالاً با مرغ عشق روبرو هستید. مرغ عشق که به عنوان طوطی دم‌دراز نیز معروف است یکی از شناخته‌شده‌ترین انواع طوطی است. در این مقاله ما سعی می‌کنیم شما را با نکات مختلفی که برای مراقبت از یک مرغ عشق نیاز دارید، آشنا کنیم.
تاریخچه مرغ عشق
طوطی‌های دم‌دراز حدود 115 گونه پرنده را تشکیل می‌دهند که طوطی‌هایی دانه‌خوار با اندازه‌های کوچک، بدنی لاغر و دم‌های بلند و نوک‌تیز هستند. مرغ عشقها نوعی طوطی دم‌دراز هستند و به خاطر ساختار موجی و صدفی بال‌هایشان به‌عنوان طوطی‌های دم‌دراز صدفی نیز شناخته می‌شوند.
مرغ عشقها حدوداً بیست سانتی‌متر طول داشته و در صدها رنگ سبز و زرد درخشان وجود دارند. به‌طورکلی، طوطی‌های دم‌دراز، از جمله مرغ عشق، در نواحی گرم، هندوستان، استرالیا و مناطق استوایی آمریکا زندگی می‌کنند و دماهای بالاتر از 21 و کمتر از 26 درجه را ترجیح می‌دهند (به‌ویژه در استرالیا). این پرندگان برای لانه‌سازی در حفره‌های درختان دور هم جمع می‌شوند، یک کلونی جفت‌گیری را تشکیل می‌دهند، و در هر سال دوبار شش تا هشت تخم می‌گذارند. نسبت به برخی گونه‌های طوطی‌های دیگر عمر کوتاه‌تری دارند، و عموماً بین 6 تا 12 سال عمر می‌کنند.
تغذیه مرغ عشق
مرغ عشق رژیم غذایی متنوعی نیاز دارد که شامل پلت، سبزیجات، میوه‌های تازه و دانه‌های مختلف می‌شود. اکثر متخصصین دامپزشکی توصیه می‌کنند که پلت حدود 70 درصد رژیم غذایی را تشکیل دهد (پلت‌ها به لحاظ مواد مغذی متعادل شده و با استفاده از ترکیب حبوبات، دانه‌ها، سبزیجات، میوه‌ها، ویتامین‌ها، مواد آلی و دیگر مواد مغذی اساسی درست می‌شوند). 30 درصد باقیمانده باید از از سبزیجات تازه یا یخ‌زده، میوه‌ها و حبوبات تازه یا منجمد و همچنین مقادیر کمی از منابع پروتئینی مانند گوشت و تخم‌مرغ پخته‌شده تشکیل شود.
درحالی‌که دانه‌ها محبوب‌ترین غذا در میان مرغ عشقها هستند، غالباً به لحاظ مواد مغذی حیاتی کمبودهایی دارند.
اکثر غذاهای مصرفی که برای انسان‌ها سالم هستند، برای پرندگان نیز منابع مغذی به شمار می‌آیند. از میوه‌جات به مقدار زیاد استفاده نکنید (میوه‌ها قند بالایی داشته و شاید منجر به چاقی شوند)، همچنین مواد غذایی کنسروی ممکن است دارای مواد نگه‌دارنده خاصی باشد که برای پرنده شما سالم نباشد. از تغذیه مرغ عشق با آووکادو، شکلات، الکل، کافئین و لوبیا و ذرت پخته نشده خودداری کنید، چراکه دارای مواد سمی هستند و اگر پرنده آنان را مصرف کند، احتمال به خطر افتادن جان او وجود دارد.
مرغ عشقها برحسب عادت عمل می‌کنند و باید سعی شود که تغییرات ناگهانی در رژیم غذایی آن‌ها ایجاد نشود، چراکه برخی پرندگان شاید اقلام جدید را غذا تشخیص ندهند و خودشان باعث گرسنگی خود شوند. صاحبان پرندگان حتماً باید با دامپزشک متخصص برای تغییر رژیم غذایی مشورت کنند.
مراقبت دامپزشکی
به دلیل گسترده بودن تجارت فروش مرغ عشق و تولید مثل زیاد مرغ عشقها، آنان ممکن است مستعد سرطان یا تومورهای خاصی باشند. این پرندگان ممکن است از انواع مشکلات پزشکی ازجمله آسیب‌های اندام‌های حرکتی یا شکستگی براثر درگیری با سایر پرندگان، چاقی، مشکلات کبدی، انگل‌های معده و روده و سایر عفونت‌ها آسیب ببینند که بررسی‌های منظم و متخصص دامپزشکی و بخصوص متخصص پرنده را می‌طلبد. از آنجایی که پرنده‌ها عموماً علائم بیماری را تا جای ممکن می‌پوشانند، بررسی‌های دامپزشکی سالانه برای کمک به شناسایی مشکلات و مشخص کردن مبنای حالت طبیعی پرنده مهم است. ما توصیه می‌کنیم مرغ عشق هر شش ماه یک‌بار توسط دامپزشک متخصص، برای کمک به شناسایی و درمان هرگونه ناهنجاری در حال رشد معاینه شود.
نگهداری از مرغ عشق
مرغ عشقها پرندگان آرامی هستند، به نوازش‌های محبت‌آمیز به‌خوبی پاسخ داده و بسیار پر عاطفه‌اند. علاوه بر این، مانند سایر گونه‌های طوطی پرسر و صدا نیستند و می‌توانند کلمات و صداهای شگفت‌انگیزی ایجاد کنند. صدای مرغ عشق بسته به نوع پرنده و آموزش‌هایی که دریافت می‌کنند مرغ عشقها قادر به یادگیری هزاران کلمه به زبان‌های مختلف هستند. با این حال به یاد داشته باشید با این که مرغ عشق به خاطر سر و صدای کم شهرت پیدا کرده است، هنوز هم سر و صدا ایجاد کرده و به نسبت، شلوغ‌کار هستند (خصلتی که همه پرندگان دارند). این پرندگان مانند هر حیوان خانگی دیگری نیازمند تعهد بسیار زیادی از جمله توجه بسیار زیاد به زندگی اجتماعی آن‌ها، پوشش و تغذیه مناسب هستند.
مرغ عشقها کوچک و کمی ترسو هستند، بنابراین اگر حیوانات خانگی درنده دیگری در خانه وجود دارد، مانند گربه یا سگ که ممکن است مرغ عشق را به‌عنوان طعمه در نظر بگیرد، صاحبان این پرندگان باید دقت بسیار زیادی در زمان خارج کردن این پرنده‌ها از قفس داشته باشند و اطمینان یابند قفس پرندگان به‌خوبی قفل شده و به‌راحتی توسط سایر حیوانات باز نشود.
مرغ عشق مناسب بچه‌های کم سن و سال نیست، کسانی که ممکن است باعث ترسیدن پرنده شده و با یک حرکت سریع باعث شکستگی او شوند. با این حال، این پرندگان می‌توانند هم‌بازی‌های خوبی برای بچه‌های جاافتاده باشند، کودکانی که مسئولیت‌پذیر هستند و در حین بازی کردن با پرندگان تحت نظارت قرار می‌گیرند و توجیه شوند که پرنده‌ها را به آرامی روی دست‌هایشان قرار دهند.
اینکه به پرنده خود اجازه بدهید آزادانه در هوای اتاق پرواز کند به شرایط زندگی شما بستگی دارد. با این که خیلی بهتر است که اجازه بدهید پرنده شما همان‌طور که در طبیعت پرواز می‌کند در خانه نیز بتواند پرواز کند، در محیط‌های کوچک (به‌ویژه اگر سایر پرندگان در خانه وجود داشته باشند و یا احتمال آسیب دیدن پرنده از جانب پنجره ، آینه یا پنکه سقفی یا باز بودن در وجود داشته باشد) پرواز کردن عملی نخواهد بود و بنابر این چیدن بال‌ها انتخاب بهتری خواهد بود.
چیدن بال موقتی است و اگر بخواهید پرنده شما پرواز کند، پرها ظرف چند ماه مجدداً رشد خواهند کرد.
صاحب پرنده باید مزیت‌های پرواز کردن را در برابر نیاز به امنیت تشخیص بدهد و تصمیم درستی در قبال چیدن یا نچیدن بال‌ها بگیرد.
قبل از تصمیم‌گیری درباره چیدن بال‌ها حتماً با دامپزشک متخصص مشورت کنید. او اضافه می‌کند که فرایند چیدن بال‌های پرنده درد ندارد و معمولاً هر سه تا شش ماه یک‌بار انجام می‌شود.
هنگام خرید قفس، حتماً قفسی را انتخاب کنید که به حد نیاز پرواز کردن پرنده شما بزرگ باشد و فاصله بین میله‌های عمودی نیز کم باشد (فاصله زیاد منجر به گیرکردن سر پرنده بین این میله‌ها خواهد شد). از آنجایی که مرغ عشقها هوای گرم‌تر را دوست دارند، یک لامپ حرارتی سرامیکی را در یک‌طرف قفس (خارج از قفس) قرار بدهید، به‌ویژه اگر خانه شما در زمستان سرد است.
نور فرابنفش (UV) برای رسیدن ویتامین دی به پوست پرنده‌ها حیاتی است و باعث می‌شود جذب کلسیم از غذا انجام شود. اگر هوا برای بیرون بردن پرنده خیلی سرد باشد، می‌توانید مکمل نور فرابنفش را برای چند ساعت در روز با استفاده از یک چراغ 5.0 UVB که روی قفس می‌تابد تأمین کنید . چندین چراغ UV ایمن در بازار برای پرنده‌ها در دسترس است و چراغ‌های UV ساخته‌شده برای خزندگان نباید برای پرندگان استفاده شود، چراکه این نور می‌تواند به چشمان پرنده آسیب رسانده و یا باعث سوختگی آن شود.
مرغ عشق معمولاً نیازمند گرفتن ناخن‌های پا در هرماه برای جلوگیری از گیر گردن به لباس‌ها یا خم شدن و آسیب رساندن به پاها است؛ با این حال اگر نشیمنگاه‌هایی با بافت‌های مختلفی را برای پرنده فراهم کنید، خودشان به‌صورت طبیعی ناخن‌های خود را کوتاه می‌کنند.
این پرندگان معمولاً از انواع اسباب‌بازی‌های پرنده لذت می‌برند که شامل اسباب‌بازی‌های کاغذی (ساخته شده از کاغذ برای اینکه پرنده آن‌ها را پاره کند)، اسباب‌بازی‌های مربوط به پا، تاب و سرسره، صداسازها و اسباب‌بازی‌های کنکاشی (اسباب‌بازی‌های پازل گونه که غذا را در خود مخفی می‌کنند) می‌شوند. مواد اولیه‌ای که در ساخت اسباب‌بازی‌ها به کار رفته و برای سلامت طوطی‌ها ایمن هستند شامل چوب، چرم، کاغذ و اکثر محصولات پلاستیکی سخت شده که به‌راحتی جویده یا هضم نشوند. در اسباب‌بازی‌های دارای زنگوله و سایر اقلام فلزی تنها باید از فولاد ضدزنگ یا فلزات با روکش نیکل استفاده شود. وسایلی که با روی یا سرب ساخته شوند که برای پرندگان سمی هستند.
مرغ عشق می‌تواند هم‌بازی بسیار شگفت‌انگیزی باشد. آن‌ها پرندگانی باهوش هستند و تمایل بسیار زیادی دارند که با صاحبان خودشان ارتباط نزدیکی پیدا کنند. با این حال به یاد داشته باشید که برای ایجاد رابطه‌ای موفق، صبر یکی از نکات کلیدی است.
